In volle feesttenten oude hits zingen met een geluidsbandje? Goed om je zakken te vullen. Maar Rob de Nijs vond het niks. Hij koos zijn eigen weg en zong zijn liedjes liever met échte muzikanten, in de theaters. Ook al leverde dat minder op. Deze week overleed de artiest die het publiek leerde dat Nederlandstalig ook mooi kan zijn. En dat liefde geen leeftijd kent.
Zó begint het verhaal dat ik schreef voor een herdenkingspagina over Rob de Nijs voor de kranten. Een stuk opgebouwd uit respect voor zijn vakmanschap en dankbaarheid voor het vertrouwen dat ik jarenlang van hem kreeg, bij talloze interviews. Dinsdag verschijnt het in de kranten.
Archieffoto GPD